WRZUCAM LUZ PRZY FASOLI

-
Deszczowe dni zarażają mnie nostalgią. Wszystko gdzieś pędzi, jakbyśmy żyli w totalnym wyścigu....
Kto pierwszy do mety...
Dzień, sen,noc....
Dzieciństwo, młodość, starość...
Stop...
Miłość,gniew, nienawiść...
Gdzie życie ???
Takie wiecie bez emocji.
Wstaje, dlatego,bo ranek jest jedyny w swoim rodzaju.
Jutro już nie będzie takiego nieba. Wczoraj było inne...
Ale dzisiaj...


"TRAKTAT O ŁUSKANIU FASOLI" Wiesława Myśliwskiego pokazuje piękno życia w jego banałach.
Nie ma tu przepychanki, pośpiechu do starości, nawet śmierć wydaje się urokliwa...

Bohater nie tylko zajmuje się pospolitym łuskaniem fasoli.
Czynnością umilającą mu życie,  jest odmalowywanie liter na nagrobkach:
"Ma pan rację, nikt nie ma interesu, aby coś było trwałe"
Jego rozmowa, właściwie to monolog,  wymusza myślenie.
W tym pędzie do trumny brakuje nam czasu na prozaiczne czynności.

"SKĄD SĄDZĘ ŻE ZMARLI MYŚLĄ
STĄD ŻE NIE WIEM CZY NIE MYŚLĄ"
Właściwie to nie rozmawiamy. Zasypiamy z telefonami przy głowie...
Słuchać, tego też już nie potrafimy...
Na to nie ma czasu ..
Trzeba pędzić , aby umrzeć trochę szybciej...
Wyścig na cmentarz...
Nawet tam nie ma już miejsc

Książka zatrzymała mnie w czasie... Historia życia opowiadana
przy ŁUSKANIU FASOLI jest tak prozaiczna,że człowiekowi robi się wstyd, że goni za czymś trudnym do określenia tymczasem tyle piękna jest w każdym dniu.
Pisząc o rzece Rutce nad którą się wychował ,dodaje:
"KIEDY LUDZI MOŻE COŚ PODZIELIĆ,
ZAWSZE ICH PODZIELI
I NIE TYLKO WEDŁUG RZEKI"
Bohater jest momentami groteskowy w swojej prostocie.
Pewnegocjacje wieczoru zebrano mu się  na posiadówie w pubie.
Sika a tu za ścianką słyszy głos..

Nie ma nic przyjemniejszego 
Jak żyć teraz


Komentarze

  1. Ken.G7 lutego 2019 17:05

    Jestem na razie na 50. którejś stronie "Traktatu...". Nie chcę go zbyt szybko skończyć, dlatego go sobie dawkuję. Literatura przez duże L.

    OdpowiedzUsuń
  2. ZołzaTexa7 lutego 2019 18:42

    Czytam ponownie.
    Jest tak jak mówisz
    Dawkuje przyjemność

    OdpowiedzUsuń
  3. Jaga10 lutego 2019 12:19

    Nostalgia i refleksja nad chwilą

    OdpowiedzUsuń
  4. ZołzaTexa10 lutego 2019 14:26

    Piękna książka Jaga.
    Czyta się ją powoli bo każde zdanie mówi o człowieku..
    Czy to nie dziwne , że człowiek który przed chwilą chciał utopić psy, wspomina o duszy???
    To jedno na miliony przemyśleń.
    W dodatku napisana stylem bez upiększeń.
    Jestem zakochana w jego piórze...

    OdpowiedzUsuń
  5. Mrs.Gorzka11 lutego 2019 11:58

    Uwielbiam tę książkę, dla mnie to jak miód na rany.

    OdpowiedzUsuń
  6. ZołzaTexa11 lutego 2019 16:46

    Doszło do tego, że niektóre jego złote myśli sobie notuje.
    Chciałabym zobaczyć tę historię w teatrze telewizji.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

MEDIPE - Można i na dziadka i na Niemca okradać...

-
Obraz
Opracowałam indywidualny patent na obejrzenie dobrego kina akcji. Plagiat jest karalny, żeby nie było, że nie ostrzegałam! Wszystko ukryte jest w dobrym wstępie. Początek według mnie świadczy o całości i tego się trzymajmy....  Idąc dalej tym tropem... Dobra,zaczynamy od początku,  czyli od dobrego budzika. Matko, budzikom śmierć... Jeszcze sekunda i jest po nim .... Kur by zapiał, wstawać trzeba, a sen tak cudnie się kołysał jakby naprawdę... Zimne panele pobudzają receptory stóp, które ciągle śpią... A co robi człowiek w zetknięciu z zimnym życiem ??? Sika, no normalnie sika... Odcinek się rozkręca. Szum wody napędza głośne dialogi... - Jak PESEL ??? Nie podam przecież pani przez telefon....  Nie ! Jeszcze nie podjęłam zasadniczej decyzji o wyjeździe.  Nie. Mam ciągle czas- Przeczucia czasami chcą dobrze.  Zagłuszamy je potrzebami... Niepotrzebnie. Ona też.  Pojechała. MEDIPE Nie przypuszczała, że tak można na dziadka zarab...
Czytaj więcej

MÓJ NUMER 44

-
Obraz
Życie to jedna wielka PRZYGODA...  Tak mawiał mój stary przyjaciel. Trudno nie zgodzić się z jego tezą... Nawet po tylu latach. To nie było do przewidzenia, jakkolwiek to by wyglądało. Sądziłam, że potrafię zapanować nad emocjami. Ostatecznie to stara dupa już jestem. Właściwie to nie szukam pracy. Obecnie wypoczywam. Robię to, bo lubię.  Urodziłam się leniem w niesprzyjających warunkach środowiskowych, które osaczają mnie w samym centrum Polski. Jestem niepogodzona. Chociaż przyrzekam - walczę z tym. Cóż w Australii na drzewie eukaliptusowym,  zasadniczo bez futra - nienawidzę okryć i nawet w zastępstwie niedźwiadka koala pozostanę bez niego, byłoby chyba całkiem przyjemnie ... Marzenia są po to, aby się nie realizowały, bo wtedy, zwyczajnie nie było by marzeń.... Właściwie to mogłabym nie jeść, nie pić, tylko tak bujać w obłokach.... Przeszkadza mi jedna tylko kwestia:  Do życia prócz tlenu i marzeń potrzebuję pieniędzy.  Huśtawka zatrzymuje się rap...
Czytaj więcej

RITA

-
Obraz
 Dania. Nigdy nie marzyłam, aby się tam znaleźć. Po jaką cholerę? Świat tworzą ludzie, ich spojrzenie, ideologia, postrzeganie wolności i relacji❤️o tych ostatnich w filmie" RITA"jest najwięcej. Zakochałam się w tym kraju. Wszystko przez moją chorobę, ojca stan i zawieszenie w jakim się znalazłam. Biodro, było pierwsze. Zaraz po nim kręgosłup. Tata złapał raka i chce go puścić. Myślę, że skoro mamie się udało. Od trzech dni umieram. Przygotowywałam się do biegu " Po kwiat paproci" To miał być bieg w Puszczy Bieniszewskiej. Znam ją od dziecka. Potrzebowałam ostrego treningu. Najpierw puściłam się na 10 km. Przyszła ciotka. Nie lubi mnie franca. Popatrzyła,urok rzuciła i wyszła z domu. Nieświadoma jej działań tajemnych, jeszcze tej samej doby ruszyłam na  rower do Żółwieńca. Tam czekają na mnie konie. Nie przypuszczałam, że złapie mnie deszcz, pot  i dopiero po 30 km w jedną stronę rozłożę zwłoki na pomoście. Droga powrotna nie była tak wymagająca.  Rozłożyło mnie ta...
Czytaj więcej