GENDER

Ocipiał -pomyślałam, nie chcąc poruszyć jego męskości i subtelnie omijając wulgaryzm,który mógłby się odcisnąć na nim niepożądaną impotencją. Zresztą chwila na magiczne klątwy wydawała się najmniej odpowiednia.
Ocipiał do potęgi ten mój prywatny Mikołaj.
-Czy ty czasami wyrywasz kartki z kalendarza😆???-
Zapytałam. Nie byłam pewna, które z nas popełniło tragiczne
fo pa. Do Andrzeja mi daleko, chyba , że zamienię sie z nim na gacie, na których zamiast dni tygodnia, w punkcie męskiego przyrodzenia, widnieje fikuśny szlaczek układający się w czarodziejskie andrzejkowe imię.
Data w kalendarzu, na który rzadko spoglądam z przyczyn wiadomych, wskazywała, że niezmiennie tkwimy w listopadzie.  Presja jaką na
mnie wywarł,
tym mikołajkowym prezentem ,zaczyna być trudna do udźwignięcia. Dociera do mnie, jak łatwo mu przychodzi robić ze mnie wariatkę.
Gdyby miał ogon pewnie nim by merdał.
Na szczęście nie ślini się ,jak rasowy bokser.
Z czego to się tak cieszy???
Zapytuję w myślach i jestem zdziwiona,że nie udziela mi tą samą drogą odpowiedzi! !
Patrzę na ogromny prezent i mam nadzieję,że nie kierują nim tanie pobudki...
-I co ja mam z tym zrobić???-
- Tym wierci się dziury,albo wkręca śruby-
Tłumaczy, jak bym była cofnięta w rozwoju o przynajmniej trzy epoki wstecz.  ...
- Niemiecką wiertarką???-
-Polskie dziury- 😆😆😆odpowiada za mnie w wiadomym dialekcie. ..
Nie przestaję się lampić.
Nie wierzę???
Ten prezent jest tak wymowny, że mój niemiecki Mikołaj nie potrzebuję ust otwierać.
- Kupiłeś bo????-
- Nie rozumie-
- A ja doskonale-
Zachowuje się, jak głuchy!!!
Nie on zachowuje się tak, jakby mnie tutaj nie było.
Jestem powietrzem,którym on oddycha. O właśnie wziął wdech. Teraz kolejny...
-Widzisz kochanie-Przemawia do mnie czule po niemiecku.
SZATC jak to dźwięcznie brzmi w jego ustach. Spostrzegł , że magia słów działa. Kontynuuje dalej...
- Tu jest bateryjka,  a tutaj akumulator. A teraz zrobimy niemiecką dziurkę w ścianie- Słowa zagłusza wdzierające się w tynk wiertło
- Dziura,jak nowa-Bredzę, jak dziecko.  Zaprawdę nie wiem co powiedzieć😎Czuję się perfekcyjnie zmanipulowana listopadowym podarunkiem.
Powinnam powiedzieć, że  to tak miło ,iż od dzisiaj zajmę się przebijaniem dziewiczych ścian w jego zastępstwie. ..
Przygryzam język....
Joanna milcz- Karcę się telepatycznie....
A zaraz po tym,
głaszcze się w myślach po głowie....
Uspokój się malutka, nie szczekaj,nie gryź,przeczekaj...
Wtedy mnie nachodzi....
Nie wypada tak otrzymywać, nie dając nic w zamian!!

Nigdy nie zgadniecie,gdzie zatrzymał się mój wzrok?
Sięgam tuż za wskazówką oczu
i targam tę przeogromną
książkę kucharską. 
Jest tak ogromna, że jakbym chciała go zabić , to wyszło by mi to za pierwszym razem

Nie zapominaj się Joanna jesteś ambasadorem polskiej kultury na niemieckiej ziemi.
Nie zabijaj...

- Kochanie zwariowałaś?- Pyta całkiem trzeźwo, dostrzegając prezent.
Mogłam przypuszczać , że do tego zmierza. Nie poddaję się  emocjom.
-Otwórz skarbie na 570 stronie.- 
Podczas, gdy on grzecznie wykonuje moje polecenie wyciągam blender z dolnej półki i przygotowuje
składniki.
- A tera nauczę cię kręcić serniczek. Nie bój nic, to jest mało skomplikowane. Cały czas zgodnie ze wskazówkami zegara- Brrrr. potwierdza blender..
-Zdaje się, że oboje zaliczyliśmy zajęcia z GENDER kochanie. - W tym momencie bardzo żałuję, iż nie mogę uwiecznić jego twarzy na fotografii,  ale jakoś nie mam nic szczególnego pod ręką.
-Do dzieła cukiereczku- Dodaję przewiązując mu w pasie mój mini fartuszek...
- Pospolita polska żmija do usług-
Dodaję już w ojczystym języku.
W naszym domu 
MIKOŁAJ ŚWIĘTY JEST ZDROWO WALNIĘTY