ZE ŚMIERCIĄ MI DO TWARZY


Rodzą się zawsze razem:
Śmierć i życie.
Nierozłączni od chwili poczęcia. Bliźniaki syjamskie splecione w uścisku przetrwania.
Spokojnie, dzisiaj nie będę obarczać winą sprawców mojej egzystencji, oni borykają się z tym samym problemem, tylko za bardzo nie mogą już nim obciążyć własnych rodziców, po za nawiasem-całkiem przyzwoite określenie, jak na bezpłatnych zabójców- RODZICE
Ze śmiercią mi nawet do twarzy...

RODZI SIĘ CZŁOWIEK, RODZI SIĘ ZAPACH

pachniemy pupą niemowlaka, powiewem życia, otwarci na wykładnię istnienia...
Odchodzimy równie bezbronni, co na wejściu, obarczeni przeszłością, genami sprawców naszego istnienia, w pampersie  z głową pełną wspomnień.
Odchodzimy z fetorem życia....

-Czy ja umieram? - Pytał, w stanie przebudzenia. Od tygodnia bliźniak śmierci porywał go kolorowym autokarem na drugą stronę istnienia.
Dziadek wygrał bilet do Raju.

-A chcesz tato? Czy zostaniesz jeszcze z nami - Pytała 60 - letnia córka 92 letniego ojca.
- Chcę- Odchodził w swój świat...

Stanęła mi przed oczyma scena z filmu :
"Świat Według Garpa "
Wojna zbierała owoce śmierci, a jej się życia zachciało. Moment, dobry, jak każdy inny. Urodziła się zatwardziałą feministką, może nie taką co nasza Gretkowska, bo ona przecież z Ameryki:) :)
Pilot umierał. Wolno przechodził w fazę embrjonu, już nawet ssać mu się nie chciało....
Wiedziała, że to ostatni dzwonek na życie..
Ostatecznie pielęgniarką była, to taki proces potrafiła oszacować do perfekcji
I zeszło się życie ze śmiercią w namiętnym uścisku dochodzenia...

Patrzyłam jak oddala się w letarg
Życie pod rękę z Umieraniem spacerowało ulicami wspomnień...

Był jak po narodzeniu - szukał piersi z której ssał by życie, jak po narodzinach...
Zapomniał, że potrafi łykać...
Dusił się życiem.
O puszczała zmarszczoną i żółtą, jak pergamin skórę...

Patrzył w stronę okna.
Ostatni raz zakrztusił się ziemskim powietrzem i odszedł z synem pod rękę na drugą strunę tęczy....

1.