BYĆ JAK ŚWIR

-

Sądzisz, że jesteś normalny???
Nic bardziej mylnego!!!
Wystarczy ci godzina z człowiekiem, któremu przypięto w przestworzach etykietę:
" PSYCHICZNY".
Zaczynasz się zastanawiać, analizować własny przypadek i :
EUREKA!!!
Jesteś ciągle niezdiagnozowanym świrem.
Wstaje rano. Ciągnie na dupce przesikaną piżamę.
- Kto mnie tak zmoczył !!!!- wrzeszczy, jak każdego minionego dnia.
- Jak nic, twoja żona- odpowiada mu.
- Tak, ona jest do tego zdolna- marudzi człapiąc noga za nogą w stronę toalety.
Swoją drogą, kto z nas się nie moczy?
Skrzętnie ukrywamy ten fakt, biorąc go za niedomagania, marząc w cichości o prześlicznej pielęgniarce, która niczym dobra matka, dupkę umyje, wycałuje, zapudruje i opatrzy nieprzemakalnym pampersem....
Marzenia...
Dobrze, że przynajmniej one są nieopodatkowane!!!
Odnosimy wrażenie, że jesteśmy niepowtarzalni,
jedyni w swoim rodzaju.
Wystarczy jedno spojrzenie w lustro, aby napotkać wzrok błyskotliwego idioty...
- I co, to się tak gapi?- Zastanawiasz się przez chwilę, ściągając maskę normalności z całego dnia....
Już wkrótce nie będziesz jej potrzebował.
Demencja to taki stan, kiedy męczysz najbliższych własną naturalnością.
Jesteś upośledzony.
Nie dajesz rady z zapięciem maski...

Komentarze

  1. Luna29 kwietnia 2017 12:58

    Warto zdefiniować słowo normalny, bo dla każdego znaczy coś innego ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. ZołzaTexa29 kwietnia 2017 13:20

    O tak😂😃
    W myśl zasady:
    Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia 😂😁😀

    OdpowiedzUsuń
  3. PKanalia29 kwietnia 2017 13:51

    aż się prosi o pytanie w piłatowym stylu: "a cóż to jest normalność?"... ale było by to tylko inne sformułowanie zgapionego poprzedniego komentarza... twórcza byłaby próba pójścia krok dalej i poszukania odpowiedzi... na razie przychodzi mi coś takiego:
    z normalnością jest jak z dojrzałością... człowiek normalny to taki, który nie przejmuje się cudzymi definicjami normalności i nie podporządkowuje im swojego funkcjonowania po to tylko, by uznano go za normalnego...
    pozdrawiać jzns :)...

    OdpowiedzUsuń
  4. ZołzaTexa29 kwietnia 2017 14:14

    Z tym potrafię się zgodzić, dodam tylko, że zakłady psychiatryczne wypełnia dziwna fala wolności, ludzi zdefiniowanych.
    Normalność to stan niemożliwy do " upupienia" , jak obwieszcza " Ferdydurka"
    Pozdrawiam😂

    OdpowiedzUsuń
  5. Katarzyna Kaczmarek29 kwietnia 2017 15:55

    Normalność jest w pewnym sensie nudna, trochę świrowania jeszcze nikomu nie zaszkodziło.

    Widzę, że nie tylko ja korzystam z nowych szablonów bloggera. A zatem jest coś normalnie powtarzalnego i u mnie :D

    OdpowiedzUsuń
  6. ZołzaTexa29 kwietnia 2017 16:06

    Oj tak, czasami jest dobrze odbić się z tego świata i wylądować w Wariatkowie,aby zrozumieć, czego najbardziej potrzebujemy

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

MEDIPE - Można i na dziadka i na Niemca okradać...

-
Obraz
Opracowałam indywidualny patent na obejrzenie dobrego kina akcji. Plagiat jest karalny, żeby nie było, że nie ostrzegałam! Wszystko ukryte jest w dobrym wstępie. Początek według mnie świadczy o całości i tego się trzymajmy....  Idąc dalej tym tropem... Dobra,zaczynamy od początku,  czyli od dobrego budzika. Matko, budzikom śmierć... Jeszcze sekunda i jest po nim .... Kur by zapiał, wstawać trzeba, a sen tak cudnie się kołysał jakby naprawdę... Zimne panele pobudzają receptory stóp, które ciągle śpią... A co robi człowiek w zetknięciu z zimnym życiem ??? Sika, no normalnie sika... Odcinek się rozkręca. Szum wody napędza głośne dialogi... - Jak PESEL ??? Nie podam przecież pani przez telefon....  Nie ! Jeszcze nie podjęłam zasadniczej decyzji o wyjeździe.  Nie. Mam ciągle czas- Przeczucia czasami chcą dobrze.  Zagłuszamy je potrzebami... Niepotrzebnie. Ona też.  Pojechała. MEDIPE Nie przypuszczała, że tak można na dziadka zarab...
Czytaj więcej

RITA

-
Obraz
 Dania. Nigdy nie marzyłam, aby się tam znaleźć. Po jaką cholerę? Świat tworzą ludzie, ich spojrzenie, ideologia, postrzeganie wolności i relacji❤️o tych ostatnich w filmie" RITA"jest najwięcej. Zakochałam się w tym kraju. Wszystko przez moją chorobę, ojca stan i zawieszenie w jakim się znalazłam. Biodro, było pierwsze. Zaraz po nim kręgosłup. Tata złapał raka i chce go puścić. Myślę, że skoro mamie się udało. Od trzech dni umieram. Przygotowywałam się do biegu " Po kwiat paproci" To miał być bieg w Puszczy Bieniszewskiej. Znam ją od dziecka. Potrzebowałam ostrego treningu. Najpierw puściłam się na 10 km. Przyszła ciotka. Nie lubi mnie franca. Popatrzyła,urok rzuciła i wyszła z domu. Nieświadoma jej działań tajemnych, jeszcze tej samej doby ruszyłam na  rower do Żółwieńca. Tam czekają na mnie konie. Nie przypuszczałam, że złapie mnie deszcz, pot  i dopiero po 30 km w jedną stronę rozłożę zwłoki na pomoście. Droga powrotna nie była tak wymagająca.  Rozłożyło mnie ta...
Czytaj więcej

MÓJ NUMER 44

-
Obraz
Życie to jedna wielka PRZYGODA...  Tak mawiał mój stary przyjaciel. Trudno nie zgodzić się z jego tezą... Nawet po tylu latach. To nie było do przewidzenia, jakkolwiek to by wyglądało. Sądziłam, że potrafię zapanować nad emocjami. Ostatecznie to stara dupa już jestem. Właściwie to nie szukam pracy. Obecnie wypoczywam. Robię to, bo lubię.  Urodziłam się leniem w niesprzyjających warunkach środowiskowych, które osaczają mnie w samym centrum Polski. Jestem niepogodzona. Chociaż przyrzekam - walczę z tym. Cóż w Australii na drzewie eukaliptusowym,  zasadniczo bez futra - nienawidzę okryć i nawet w zastępstwie niedźwiadka koala pozostanę bez niego, byłoby chyba całkiem przyjemnie ... Marzenia są po to, aby się nie realizowały, bo wtedy, zwyczajnie nie było by marzeń.... Właściwie to mogłabym nie jeść, nie pić, tylko tak bujać w obłokach.... Przeszkadza mi jedna tylko kwestia:  Do życia prócz tlenu i marzeń potrzebuję pieniędzy.  Huśtawka zatrzymuje się rap...
Czytaj więcej