MIŁOSNA ETIUDA

-


MIŁOSNA ETIUDA

‌Chowała się w niego,
niczym w parasol, który chronił ją przed dniem. Nie lubiła jasności.
Blask poranka zaoostrzał kontury twarzy, odkrywał starość.
Kradła jego zapach,
w zazdrości o dzień,
który jej, go zabierał.
Z magiczną siłą przenosiła się  
w receptory jego skóry...
Znowu to światło...
Chciałaby żyć w niekończącej się nocy jego ciała.
- Malutka boję się, że cię zgniotę- szeptał , wnikając w nią całym sobą. Nie była już Ewką...
Była w nim, on w niej.
Zabierała mu skórę, aby chwilę w niej pomieszkać.
- Nigdy nikogo tak nie kochałem. Przez te lata tkwisz we mnie
tak głęboko, że nie potrafię
sobie z tym poradzić.
Jesteś w każdym moim śnie. - Doznawała powolnego zaspokojeni nasycona smakiem jego śliny....
Byleby nie przestawał...
Upajała się dotykiem jego rąk,
wiła z rozkoszy w rytmie jego oddechu.
Był, jak muzyk grający na harfie jej doznań, nawilżając jej zmysły miolionem pocałunków.

Zamykała oczy, aby zapomnieć o budzącym się dniu...
Jeszcze nie teraz...

Komentarze

  1. anna14 lutego 2017 18:15

    Idealna etiuda na dzisiaj. :)

    OdpowiedzUsuń
  2. jotka14 lutego 2017 19:59

    Walentynkowy erotyk na cześć dwojga zgranych muzyków:-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ZołzaTexa14 lutego 2017 20:32

      Najtrudniej się zgrać w etjudzie😘😘😘😘

      Usuń
  3. Czarownica z Bagien14 lutego 2017 20:24

    Hej, Hej! To już nie prowadzisz bloga "Eksperyment przemijania"?
    Co do Indii, to nie ma co zazdrościć, tylko trzeba jechać i już.
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ZołzaTexa14 lutego 2017 20:33

      Onet nie był zadowolony z postów dotyczących PKO BP S.A. przyblokowali mnie

      Usuń
    2. Czarownica z Bagien14 lutego 2017 20:57

      A podobno nie ma już cenzury! Ale jaja! Ja już od jakiegoś czasu noszę się z zamiarem zlikwidowania bloga, a to co piszesz tym bardziej mnie upewnia, że należy to w końcu zrobić. Albo przynajmniej wynieść się z Onetu.

      Usuń
    3. makroman14 lutego 2017 22:03

      ja z łomnetu zrezygnowałem już prawie 9 lat temu i ... to była dobra decyzja!

      Usuń
    4. ZołzaTexa14 lutego 2017 22:14

      Dobrze to określiłeś " łonet" póki można zmienić rzeczywistość, należy to robić. To walka o siebie i o to co mamy do powiedzenia:)

      Usuń
    5. ozon15 lutego 2017 22:20

      Najgorzej, gdy ktoś rości sobie prawa do bycia Bogiem!
      Gratuluję szybkiej reakcji na działania "łomnetu"(świetne określenie)!
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  4. ZołzaTexa14 lutego 2017 20:31

    Dziękuję 😍

    OdpowiedzUsuń
  5. ZołzaTexa14 lutego 2017 21:16

    To jest decyzja kyltórej nie żałuję:)

    OdpowiedzUsuń
  6. PKanalia15 lutego 2017 06:44

    aha...
    /to "aha" dotyczy komentarzy na forum, nie posta/...
    zaś co do posta, to:
    "Jeszcze nie teraz..."...
    i to jest bardzo słuszna koncepcja, bo z Walentynkami jest jak z weselem - najważniejsze są poprawiny...
    pozdrawiać jzns :)...

    OdpowiedzUsuń
  7. ZołzaTexa15 lutego 2017 07:27

    Trzeba poczekać na chłód. Namiętność jest kiepskim wyznacznikiem jutra , ale znakomitym testem wczoraj😁😂😀
    Pozdrawiam PKanalia

    OdpowiedzUsuń
  8. Walentyna15 lutego 2017 17:39

    Piękny erotyk. Pozdrawiam jeszcze z Onetowego bloga. korek 115 :)

    OdpowiedzUsuń
  9. ZołzaTexa15 lutego 2017 17:56

    Cieszę się, że Ci się podoba. Ciąg dalszy nastąpi 😄😉

    OdpowiedzUsuń
  10. Giga15 lutego 2017 20:23

    Z przyjemnością i podziwem czytałam :)

    OdpowiedzUsuń
  11. ZołzaTexa15 lutego 2017 21:35

    Dziękuję pięknie . Będą kolejne odcinki. Nie chciałabym zanudzać

    OdpowiedzUsuń
  12. ozon15 lutego 2017 22:14

    Subtelny, piękny erotyk.
    Zazdroszczę ci weny.
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  13. ZołzaTexa16 lutego 2017 07:44

    Miło mi niezmiernie 😉😊

    OdpowiedzUsuń
  14. Pan Nikt27 marca 2018 23:29

    Pieknie i erotycznie :) Tylko dlaczego ta fotka taka malutenka???

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

BOŻE CIAŁO

-
Obraz
W otchłani piekła, w ciasnocie, w opętaniu, w agresji , przemocy, sile, w gwałcie, rodziła się tęsknota za nadludzką dobrocią. Gdyby tylko mógł... Gdyby.... Najchętniej odpuściłby własne ciało, a wraz z nim to pomieszczenie, w którym smród testosteronu skraplal się pod sufitem w celi poprawczaka... Od pierwszej sceny tego filmu czułam całym ciałem przedziwną niemoc, jakby mój prywatny korpus tego dnia odmawiał mi posłuszeństwa i zbyt  mocno obciskiwało duszę, pragnącej wolności. Gra aktorska Bartosza Bielania zakopuje obojętność w głębokim grobie i chyba długo nie pozwoli jej na zmartwychwstanie. Nie do pomyślenia, aby w czasach deficytu człowieka na dobro, Komasa stworzył tak naturalne dzieło, jakby Matka Ziemia od lat nic nie robiła, tylko dobro rodziła. Nietuzinkowego więźnia, który ginie ze swą dobrocią w gwałtowności i agresji współwięźniów,  trudno nie pokochać. Chyba potwierdzi to każdy, kto obejrzał" Boże Ciało". Zastanawiałam się  kto, w przypa
Czytaj więcej

IDEALNIE NIEIDEALNA, CAŁA JA TADAM🙈

-
Obraz
W zasadzie, biorąc pod uwagę moją skomplikowaną naturę i sinusoidalny temperament, nawet nie będąc starą jędzą z czarnym kotem i szklaną kulą, powinnam przewidzieć taki, a nie inny piątkowy scenariusz.  Co z tego, gdy do wszystkiego dokłada się moja naiwna i pełna wiary w lepsze jutro osobowość.  Oczy powinnam zamknąć, zaraz po tym, gdy bez pytania się otworzyły, a nogi obciąć i podrzucić do sąsiada, a następnie użyć je, jako narzędzia szantażu i wyjechać na Kubę i palić cygara... Oczywiście, ja taka porządną jestem, że zaraz po tym, jak sobie pomyślałam, co mogłabym zrobić temu dobremu człowiekowi za ściany, to się popłakałam. 😭😭😭😭😭😭😭😭😭 Właściwie to popadłam w spazm tak głośny, że niedoszła ofiarą zapukała w dzielącą nas ścianę tak silnie, że zadrżałam. To nie był odruch pożądania, sąsiad szpetny jest i z ust mu pachnie całkiem nieprzyjemnie. Wracałam do siebie po przemyśleniach. TO też nie był najlepszy pomysł-😂🤣😂😝😛😝 te przemyślenia, 🙈to🙈🙈nie moje
Czytaj więcej

ŚLEPY ARCHEOLOG

-
Obraz
Obudziłam się po to, aby już nigdy nie dostrzec konturów świata. Ślepa, z oczami wypełnionymi pospolitą masą, poznawałam świat  zmysłami, których dotychczas nie brałam tak bardzo pod uwagę. Dotykałam dłoni, którą rozpoznawałam po szorstkości, po liczbie skórek i nierówności tuż pod paznokciem. Odkrywałam zakamarki świata, odliczając kroki. Stał się on tym, co mogłam i byłam w stanie zapamiętać. Był liczbami odliczanymi w głowie. Dziesięć kroków od postawienia stóp, tuż po wstaniu i zetknięciu ich z zimnym panelem dzieli mnie od biurka, tuż za nim lekko w lewo, tam są drzwi. Ćwiczę pamięć dzień po dniu... Wyczuwam palcami dłoni zimną metalową klamkę. Przedpokój jest tak wąski, że czuje pokładające się na mnie ściany. Palcem u nogi uderzam delikatnie w uchylone drzwi. Tyle razy powtarzałam, aby zamykać je. Boli , jak  wiecie co??? Rozmasowuję miejsce cierpienia i czuję, że powinnam już dawno rozgościć się na sedesie... Pęcherz może tego nie dźwignąć. Dość!!! Zabrnęłam o
Czytaj więcej