COACH MÔW MI COACH

-
Zaczęło się wszystko tak naiwnie. Nie mogłam przecież przypuszczać, a  plan rodzi się w głowie-
tak piszą coach.
Znasz jakiegoś???
Ci wszyscy trenerzy personalni, to chyba mogą nam dzisiaj skoczyć. Wiemy czego chcemy😜
Chcemy się bawić życiem. 
Egzystencja jest, jak bąk po grochówce :
Krótka, śmierdząca 
i z zaciśniętymi pośladkami.
Smród może zabić. 
Nie ma co truć.  
Otworzymy szkołę :) 😆 
Nauczymy ludzi zarządzać  poczuciem humoru. 
Kochana będzie z tego kasa, bo ludzie dawno zapomnieli  jak to przyjemnie się śmiać z własnej durnoty. 

Najtrudniej jest zaplanować najgłupszy krok, żeby się czasem nie wydało, że takie niedoskonałe jesteśmy. 
Ludzie potrzebują w tej sferze trenera, bo im się od tych mądrości tak powywracało, że tylko to parcie na doskonałość im pozostała
Punkt pierwszy przypomnij sobie, jak przyjemnie być wariatem. Zawsze możesz powiedzieć że głupia jesteś i to nie twoja wina tylko genów - przekleństwo potomnych... 
Pamiętaj usprawiedliwiona głupota to podstawa sukcesu w tej sferze  


I czerp przyjemność z chwili, a ta była niesamowita ... 
Nadal chcesz zdjęcie z wodą w tle?? 😜 👹 

W podpisie:
Twój Trener Personalny. 


Komentarze

  1. Królowa Karo9 czerwca 2018 10:28

    No tak, dystans do siebie, to dziś towar deficytowy.

    OdpowiedzUsuń
  2. Mozaika rzeczywistości12 czerwca 2018 20:45

    :) Takie wpisy można by umieszczać w miejscach, gdzie sporo osób by miało do nich dostęp. Szczególnie trafia do mnie ta sytuacja z grochówką.

    O tak. Pani Tokarczuk też mnie zachwyciła, nie mam w bibliotece za dużego wyboru jej książek, zawsze zostaje zakup. Co do pani Bondy to jakoś się nie przekonałem. Ale to pewnie moje podejście, bowiem nie za bardzo lubię kryminały.

    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  3. olitoria16 czerwca 2018 10:26

    "Tylko wariaci są coś warci", powiedziała Alicja z Krainy Czarów.
    Niektórzy to już bez trenera kupy nie zrobią.

    OdpowiedzUsuń
  4. Dziubasowa22 czerwca 2018 21:57

    Dlatego właśnie zostałam Couchem ;)))

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

BOŻE CIAŁO

-
Obraz
W otchłani piekła, w ciasnocie, w opętaniu, w agresji , przemocy, sile, w gwałcie, rodziła się tęsknota za nadludzką dobrocią. Gdyby tylko mógł... Gdyby.... Najchętniej odpuściłby własne ciało, a wraz z nim to pomieszczenie, w którym smród testosteronu skraplal się pod sufitem w celi poprawczaka... Od pierwszej sceny tego filmu czułam całym ciałem przedziwną niemoc, jakby mój prywatny korpus tego dnia odmawiał mi posłuszeństwa i zbyt  mocno obciskiwało duszę, pragnącej wolności. Gra aktorska Bartosza Bielania zakopuje obojętność w głębokim grobie i chyba długo nie pozwoli jej na zmartwychwstanie. Nie do pomyślenia, aby w czasach deficytu człowieka na dobro, Komasa stworzył tak naturalne dzieło, jakby Matka Ziemia od lat nic nie robiła, tylko dobro rodziła. Nietuzinkowego więźnia, który ginie ze swą dobrocią w gwałtowności i agresji współwięźniów,  trudno nie pokochać. Chyba potwierdzi to każdy, kto obejrzał" Boże Ciało". Zastanawiałam się  kto, w przypa
Czytaj więcej

IDEALNIE NIEIDEALNA, CAŁA JA TADAM🙈

-
Obraz
W zasadzie, biorąc pod uwagę moją skomplikowaną naturę i sinusoidalny temperament, nawet nie będąc starą jędzą z czarnym kotem i szklaną kulą, powinnam przewidzieć taki, a nie inny piątkowy scenariusz.  Co z tego, gdy do wszystkiego dokłada się moja naiwna i pełna wiary w lepsze jutro osobowość.  Oczy powinnam zamknąć, zaraz po tym, gdy bez pytania się otworzyły, a nogi obciąć i podrzucić do sąsiada, a następnie użyć je, jako narzędzia szantażu i wyjechać na Kubę i palić cygara... Oczywiście, ja taka porządną jestem, że zaraz po tym, jak sobie pomyślałam, co mogłabym zrobić temu dobremu człowiekowi za ściany, to się popłakałam. 😭😭😭😭😭😭😭😭😭 Właściwie to popadłam w spazm tak głośny, że niedoszła ofiarą zapukała w dzielącą nas ścianę tak silnie, że zadrżałam. To nie był odruch pożądania, sąsiad szpetny jest i z ust mu pachnie całkiem nieprzyjemnie. Wracałam do siebie po przemyśleniach. TO też nie był najlepszy pomysł-😂🤣😂😝😛😝 te przemyślenia, 🙈to🙈🙈nie moje
Czytaj więcej

ŚLEPY ARCHEOLOG

-
Obraz
Obudziłam się po to, aby już nigdy nie dostrzec konturów świata. Ślepa, z oczami wypełnionymi pospolitą masą, poznawałam świat  zmysłami, których dotychczas nie brałam tak bardzo pod uwagę. Dotykałam dłoni, którą rozpoznawałam po szorstkości, po liczbie skórek i nierówności tuż pod paznokciem. Odkrywałam zakamarki świata, odliczając kroki. Stał się on tym, co mogłam i byłam w stanie zapamiętać. Był liczbami odliczanymi w głowie. Dziesięć kroków od postawienia stóp, tuż po wstaniu i zetknięciu ich z zimnym panelem dzieli mnie od biurka, tuż za nim lekko w lewo, tam są drzwi. Ćwiczę pamięć dzień po dniu... Wyczuwam palcami dłoni zimną metalową klamkę. Przedpokój jest tak wąski, że czuje pokładające się na mnie ściany. Palcem u nogi uderzam delikatnie w uchylone drzwi. Tyle razy powtarzałam, aby zamykać je. Boli , jak  wiecie co??? Rozmasowuję miejsce cierpienia i czuję, że powinnam już dawno rozgościć się na sedesie... Pęcherz może tego nie dźwignąć. Dość!!! Zabrnęłam o
Czytaj więcej