ZESCHIZOWANA MATKA

-

Taka jestem. Mam to szczęście, że wychowujemy bąbelka- 😂😁😀 ukatrupi mnie bez znieczulenia, jeśli to przeczyta, z PANEM EX.
MYŚLICIE ,że piorunami nie rzucałam w stronę tatuńcia, z którym to zamieszkał??
To byłoby zbyt delikatne.
W ruch szło wszystko.
Bąbelek przepoczwarzył się w kanciastego Bąbla i jak większość normalnych nastolatkòw, nie szuka autorytetu w mamiuni, lub też w tatuniu, a jedynie sam uważa się za GURU.
Oczywiście początkowo darłam szaty, jak to ja, ta najlepsza, bez rysy na lśniącej karoserii, ma oddać dziecko, temu, ktòry je spłodził i to po 14 latach pełnego oddania sprawie???!!!
Po moim trupie- pomyślałam.
Na szczęście obyło się bez pogrzebòw.
Łapię się czasami na tym, iż rozbawiają mnie do łez informacje o cudownych dzieciach. Byłam jeszcze gorsza.
Dzieci szybko wyrastają z ciuciania.
Rodzimy je dla świata i chcąc nie chcąc, musimy wyrazić pełną aprobatę, na to, aby ten ŚWIAT je połknął, strawił i wydalił.
Nic tak perfekcyjnie nie uczy życia, jak własne potknięcia.
Pisze to matka - wariatka, która wydała na świat anioła.
Ten sam, tuż po pierwszej samodzielnej pròbie czystości, czytaj porzuceniu pampersa, przeistoczył się w nieludzko odrażające- 😂😁😀 ZOMBIE 😷😷😷
Od czasu do czasu, w ramach sprawienia matce przyjemności, improwizuje anioła, ale do owej sztuczki nie zakłada już pampersòw- wyròsł.
Możemy wszystko:
Chuchać, dmuchać, na nawet oddychać za nich, ale życia to za nich nie przeżyjemy....

Komentarze

  1. TheAuthor23 kwietnia 2017 21:53

    Hmm... Ja się już teraz łapię od czasu do czasu na takich myślach, że jak to tak, że to już siedem lat, a przecież ledwie co Szymek się urodził, ledwie co chwycił mnie za palec pierwszy raz (co widziałem ledwo co przez zalewające moje oczy łzy...) a tu już biega mi po szkolnym korytarzu z uśmiechem i przynosi do domu w plecaku oceny i zadania. Czasie zwolnij, bo ja nie nadążąm...

    OdpowiedzUsuń
  2. Unknown27 kwietnia 2017 15:06

    I mądre zakończenie - życia się za dzieci nie przeżyje. I patrząc na niektórych rodziców mam wrażenie, że tego nie ogarniają.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

BOŻE CIAŁO

-
Obraz
W otchłani piekła, w ciasnocie, w opętaniu, w agresji , przemocy, sile, w gwałcie, rodziła się tęsknota za nadludzką dobrocią. Gdyby tylko mógł... Gdyby.... Najchętniej odpuściłby własne ciało, a wraz z nim to pomieszczenie, w którym smród testosteronu skraplal się pod sufitem w celi poprawczaka... Od pierwszej sceny tego filmu czułam całym ciałem przedziwną niemoc, jakby mój prywatny korpus tego dnia odmawiał mi posłuszeństwa i zbyt  mocno obciskiwało duszę, pragnącej wolności. Gra aktorska Bartosza Bielania zakopuje obojętność w głębokim grobie i chyba długo nie pozwoli jej na zmartwychwstanie. Nie do pomyślenia, aby w czasach deficytu człowieka na dobro, Komasa stworzył tak naturalne dzieło, jakby Matka Ziemia od lat nic nie robiła, tylko dobro rodziła. Nietuzinkowego więźnia, który ginie ze swą dobrocią w gwałtowności i agresji współwięźniów,  trudno nie pokochać. Chyba potwierdzi to każdy, kto obejrzał" Boże Ciało". Zastanawiałam się  kto, w przypa
Czytaj więcej

IDEALNIE NIEIDEALNA, CAŁA JA TADAM🙈

-
Obraz
W zasadzie, biorąc pod uwagę moją skomplikowaną naturę i sinusoidalny temperament, nawet nie będąc starą jędzą z czarnym kotem i szklaną kulą, powinnam przewidzieć taki, a nie inny piątkowy scenariusz.  Co z tego, gdy do wszystkiego dokłada się moja naiwna i pełna wiary w lepsze jutro osobowość.  Oczy powinnam zamknąć, zaraz po tym, gdy bez pytania się otworzyły, a nogi obciąć i podrzucić do sąsiada, a następnie użyć je, jako narzędzia szantażu i wyjechać na Kubę i palić cygara... Oczywiście, ja taka porządną jestem, że zaraz po tym, jak sobie pomyślałam, co mogłabym zrobić temu dobremu człowiekowi za ściany, to się popłakałam. 😭😭😭😭😭😭😭😭😭 Właściwie to popadłam w spazm tak głośny, że niedoszła ofiarą zapukała w dzielącą nas ścianę tak silnie, że zadrżałam. To nie był odruch pożądania, sąsiad szpetny jest i z ust mu pachnie całkiem nieprzyjemnie. Wracałam do siebie po przemyśleniach. TO też nie był najlepszy pomysł-😂🤣😂😝😛😝 te przemyślenia, 🙈to🙈🙈nie moje
Czytaj więcej

ŚLEPY ARCHEOLOG

-
Obraz
Obudziłam się po to, aby już nigdy nie dostrzec konturów świata. Ślepa, z oczami wypełnionymi pospolitą masą, poznawałam świat  zmysłami, których dotychczas nie brałam tak bardzo pod uwagę. Dotykałam dłoni, którą rozpoznawałam po szorstkości, po liczbie skórek i nierówności tuż pod paznokciem. Odkrywałam zakamarki świata, odliczając kroki. Stał się on tym, co mogłam i byłam w stanie zapamiętać. Był liczbami odliczanymi w głowie. Dziesięć kroków od postawienia stóp, tuż po wstaniu i zetknięciu ich z zimnym panelem dzieli mnie od biurka, tuż za nim lekko w lewo, tam są drzwi. Ćwiczę pamięć dzień po dniu... Wyczuwam palcami dłoni zimną metalową klamkę. Przedpokój jest tak wąski, że czuje pokładające się na mnie ściany. Palcem u nogi uderzam delikatnie w uchylone drzwi. Tyle razy powtarzałam, aby zamykać je. Boli , jak  wiecie co??? Rozmasowuję miejsce cierpienia i czuję, że powinnam już dawno rozgościć się na sedesie... Pęcherz może tego nie dźwignąć. Dość!!! Zabrnęłam o
Czytaj więcej