JEST MOC... ŚWIECĘ JAK ŻARÓWKA

-

Pokonywać się to walczyć... 
To chyba najtrudniejsze wyzwanie dla takiego nygusa, jakim jestem. 
Przychodzą takie chwile, że oddychać mi się nie chce, bo trzeba nabrać, ech - to podobno nazywa się wdech, wypuścić, 
wow ☺️udało się! 
I jeszcze raz... 


Z bieganiem jest inaczej. Potrzebuje go, jak kawy. Jak nie ruszę dupska, to czuje, że fiksuję. Krew się gotuje. Muszę... 
Drepczę w miejscu. Ruszam
To uczucie, że mogę wszystko, rośnie we mnie jak ciasto drożdżowe. 
Nie istotny jest czas i te góry, które muszę pokonać. 
Teraz liczę się ja na SZCZYCIE 
Tak sobie szczytuję powoli... 
Lubię ten stan☺️

Komentarze

  1. jotka5 sierpnia 2018 17:15

    Ty z bieganiem masz podobnie jak ja z chodzeniem, gdy nie wychodzę kilku kilometrów dziennie w każdą pogodę i w odpowiednim tempie, czuję sie jakbym chora była...

    OdpowiedzUsuń
  2. Dziubasowa6 sierpnia 2018 16:47

    Fiu fiu, jakie sielskie-anielskie widoczki! Nic dziwnego, że łatwo o szczytowanie ;)))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ZołzaTexa7 sierpnia 2018 08:38

      A powietrze
      Ha ha
      😁😂😀
      Sama. Sól
      Jestem jak tężnia

      Usuń
    2. oko8 sierpnia 2018 11:44

      szczytowanie dostarcza wrażeń i endorfiny szturchają się w tłoku - życzę szczytowania aż do ekstazy

      Usuń
  3. ZołzaTexa8 sierpnia 2018 17:31

    Endirfiny lubiă tłum
    Poszturchają się poprzepychają
    I jest extasa

    OdpowiedzUsuń
  4. Królowa Karo8 sierpnia 2018 22:15

    To chyba taki urok treningów, że wciągają. I jak człowiek już się przyzwyczai, to bez ruchu najnormalniej w świecie go nosi :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ZołzaTexa9 sierpnia 2018 06:45

      Aż żal kończyć
      Gdyby nie ten strach przed przeforsowaniem
      To pewnie biegłabym dalej

      Usuń
  5. Agata10 sierpnia 2018 18:38

    Ja jestem kanapowiec pospolity i zrywy do ruchu mam najczesciej weekendowe. Podziwiam wiec checi i zazdraszczam tego szczytowania... :D

    OdpowiedzUsuń
  6. olitoria11 sierpnia 2018 17:20

    Wcale nie jesteś leniwa! To sztuka ruszyć dupsko, gdy dzieci odchowane i nie ma za kim biegać. Tylko biegać. Tak dla siebie.

    OdpowiedzUsuń
  7. Kinga K.12 sierpnia 2018 23:23

    Piękne widoczki ❤

    OdpowiedzUsuń
  8. ZołzaTexa17 sierpnia 2018 09:04

    Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  9. Katarzyna Kaczmarek20 sierpnia 2018 09:40

    Nabieranie energii - to jest moc. I korzystanie z niej. Świetnie, że to robisz. Widać to na twoim blogu, w dzieleniu się chwilami i tym, co cię otacza.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

BOŻE CIAŁO

-
Obraz
W otchłani piekła, w ciasnocie, w opętaniu, w agresji , przemocy, sile, w gwałcie, rodziła się tęsknota za nadludzką dobrocią. Gdyby tylko mógł... Gdyby.... Najchętniej odpuściłby własne ciało, a wraz z nim to pomieszczenie, w którym smród testosteronu skraplal się pod sufitem w celi poprawczaka... Od pierwszej sceny tego filmu czułam całym ciałem przedziwną niemoc, jakby mój prywatny korpus tego dnia odmawiał mi posłuszeństwa i zbyt  mocno obciskiwało duszę, pragnącej wolności. Gra aktorska Bartosza Bielania zakopuje obojętność w głębokim grobie i chyba długo nie pozwoli jej na zmartwychwstanie. Nie do pomyślenia, aby w czasach deficytu człowieka na dobro, Komasa stworzył tak naturalne dzieło, jakby Matka Ziemia od lat nic nie robiła, tylko dobro rodziła. Nietuzinkowego więźnia, który ginie ze swą dobrocią w gwałtowności i agresji współwięźniów,  trudno nie pokochać. Chyba potwierdzi to każdy, kto obejrzał" Boże Ciało". Zastanawiałam się  kto, w przypa
Czytaj więcej

IDEALNIE NIEIDEALNA, CAŁA JA TADAM🙈

-
Obraz
W zasadzie, biorąc pod uwagę moją skomplikowaną naturę i sinusoidalny temperament, nawet nie będąc starą jędzą z czarnym kotem i szklaną kulą, powinnam przewidzieć taki, a nie inny piątkowy scenariusz.  Co z tego, gdy do wszystkiego dokłada się moja naiwna i pełna wiary w lepsze jutro osobowość.  Oczy powinnam zamknąć, zaraz po tym, gdy bez pytania się otworzyły, a nogi obciąć i podrzucić do sąsiada, a następnie użyć je, jako narzędzia szantażu i wyjechać na Kubę i palić cygara... Oczywiście, ja taka porządną jestem, że zaraz po tym, jak sobie pomyślałam, co mogłabym zrobić temu dobremu człowiekowi za ściany, to się popłakałam. 😭😭😭😭😭😭😭😭😭 Właściwie to popadłam w spazm tak głośny, że niedoszła ofiarą zapukała w dzielącą nas ścianę tak silnie, że zadrżałam. To nie był odruch pożądania, sąsiad szpetny jest i z ust mu pachnie całkiem nieprzyjemnie. Wracałam do siebie po przemyśleniach. TO też nie był najlepszy pomysł-😂🤣😂😝😛😝 te przemyślenia, 🙈to🙈🙈nie moje
Czytaj więcej

ŚLEPY ARCHEOLOG

-
Obraz
Obudziłam się po to, aby już nigdy nie dostrzec konturów świata. Ślepa, z oczami wypełnionymi pospolitą masą, poznawałam świat  zmysłami, których dotychczas nie brałam tak bardzo pod uwagę. Dotykałam dłoni, którą rozpoznawałam po szorstkości, po liczbie skórek i nierówności tuż pod paznokciem. Odkrywałam zakamarki świata, odliczając kroki. Stał się on tym, co mogłam i byłam w stanie zapamiętać. Był liczbami odliczanymi w głowie. Dziesięć kroków od postawienia stóp, tuż po wstaniu i zetknięciu ich z zimnym panelem dzieli mnie od biurka, tuż za nim lekko w lewo, tam są drzwi. Ćwiczę pamięć dzień po dniu... Wyczuwam palcami dłoni zimną metalową klamkę. Przedpokój jest tak wąski, że czuje pokładające się na mnie ściany. Palcem u nogi uderzam delikatnie w uchylone drzwi. Tyle razy powtarzałam, aby zamykać je. Boli , jak  wiecie co??? Rozmasowuję miejsce cierpienia i czuję, że powinnam już dawno rozgościć się na sedesie... Pęcherz może tego nie dźwignąć. Dość!!! Zabrnęłam o
Czytaj więcej