CUDA CUDA SIĘ ZDARZAJĄ

Trzasnęły drzwi.
Zostałam sama z sobą na zewnątrz. Pieprzony wiatr - pomyślałam.
Winowajca być musi.
W środku został on:
Dziadek z demencją, w stanie totalnego wygłuszenia, w śpiączce, z nogami, ale jakby bez nich.
Dawno zapomniał do czego służą.
Macam kieszenie w poszukiwaniu kluczy, mimo że jestem świadoma ich braku.
Taka to przypadłość roztargnienia.
Pozostanie mi drapanie w drzwi.
Czas zamienić się w kotkę.
Kurna i to nie działa.
Zaczytałam się w Kingu i stąd ta wiara w teleportację.
Dupa i to bez odzewu.
Pozostaje ostatnia szansa!!!
Okno jest ciągle otwarte.
Co z tego, jak tyłek za ciężki.
A mówili w młodości ogranicz ziemniaki, dbaj o dietę, to nic - tylko żarcie!!!
Zostanę tu do wieczora-
pomyślałam pogodzona że świeżym podmuchem wiatru...

Nie, nie zdierżę tego dłużej!!!
Obchodzę dom do okoła.
Zaglądam przez szybę tarasową.
Mój pyrkowaty nochal zostawia ślad dla policji kryminalnej.
Śpi, niby nic nowego.
Mógłby chociaż spojrzeć w moje przerażone, ciągle zielone oczy.
Nic, tylko ta totalna klapa!!
Dopiero teraz zdałam sobie sprawę, że jestem w czarnej dupie i ratunku z nikąd nie widać!!
Walę przerażona w szybę.
Jeszcze chwilę, a pęknie z trzaskiem.
Wstaje!!!
Matuchno, drepta w moim kierunku bez kapci i bez loratora. Naciska na klamkę i wpuszcza mnie do środka.
- Her Goot! - Krzyczy w moją stronę zaspany.
Cuda, cuda się zdarzają 😂😁😂😙