KUMULACJA

PRZEŻYŁAM, PRZEŻYŁAM TEN TYDZIEŃ. 

Lekko nie było, ale nie odpuszczałam. Przyszła w nocy. Usiadła na klacie i czekała, aż wykaszlę życie. Twarda jestem od urodzenia. Pocharczałam, odplułam, wypociłam...Kurna przeżyłam.To był koniec bitwy. Wojna ciągle trwała. Śmierć czyhała na moją słabość. 
Bezwstydnie usiadła w rozkroku.Nie miałam siły zagrać jej na nosie....Nosz mówię wam, nie dało się jej wyprosić. Lokator na gapę mi się przytrafił!!!Chodziła w starych majtach po domu, mierzwiła wczorajszą gazetę, nogi jechały jej grzybem... W dodatku zajmowała mój ulubiony fotel.... Czuła się, jak u siebie. 
Wyszukiwała ofiary. Nawet nie myślałam, że pójdzie jej tak zgrabnie. 
Wypatrzyła go wtedy, gdy podawałam jej cukier. Kokietowałam na słodko ....Laptop się poddał. Poddał się i zdechł ... To ciągle był początek tygodnia. Jakiś wtorek , czy środa. Tak, początek wchodził w środek...
Odszedł bez pożegnania po dziewięciu latach bezwzględnej służby.

Czułam ją w powietrzu. Śmierdziała końcem. Białe gacie ciągle trzymały się na tyłku. 
Moim tyłku. Kapitulacja nie wchodziła w grę...

Schowany w tylnej kieszeni spodni czuł bezpiecznie. Nie mógł przypuszczać, że dopadnie i jego.Smartfon zawiesił się nad rantem kibla, obstawionego kostkami Domestosa. Znikąd pomocy, żadnego koła ratunkowego. Powoli szedł na dno...
UMIERAŁ... 
Ciągle wierzę w jego zmatrtwychwstanie. Szukam dawcy narządów dla Xiaomi:)
Lajkujcie, może dobre się wydarzy:)

Na otarcie łez wyszukałam starego, może nieco archaicznego, ale zawsze rodzaju męskiego!
Był tak wiekowy, że trudno mi było sobie przypomnieć, kiedy go ostatni raz  używałam. 
Cisnę, a on nic. Nie dzwonił, połączeń nie odbierał, nie dość, że stary, to jeszcze inwalida z grupą. Poczułam się niczym w bajkowej Czarnej Dupie - znikąd pomocy!!!
Jak żyć, bez połączenia, jak żyć???
Ciemne chmury zbierały się nad moją głową. Zaczynałam je wymiatać. 
Myśl Joanna, myśl pozytywnie!!!- Powtarzałam sobie, zamieniając się we własnego trenera personalnego. Podziałało, wtedy odnosiłam takie wrażenie - bynajmniej.
Magik rozpoczął ceremonię nad moim modelem muzealnym. Wartość zero uległa zresetowaniu.
- I żadnych kontaktów nie odzyskam - Zajęczałam.
- Z tego typu się nie da- Odpowiedział Indianin, ciągle nie Indianin.
To nie działo się naprawdę. Dziś tak myślę. Stało się. Mistrz usunął mi kontakty, miliony sms-ów, z których książka miała powstać, głównie te do Ciebie i dupa...
Telefon nie dzwoni!
- Nie opłaca się inwestować w głośniki. Lepiej nowy kupić- Wyseplenił. 
Już ty mi nie mów co mam robić- Pomyślałam trzaskając drzwiami, rozkładając parasolkę i wszystko zamieniając w jeden rozmoczony sen, który spływał makijażem rozpaczy po mojej twarzy. To nie dzieje się naprawdę - przeszło wieczorem przez moją głowę, kiedy ponownie sięgnęłam po eksponat. Magik nie wszedł w ustawienia. Mój rencista dzwonił, odbierał połączenia. Wystarczyło zlikwidować połączenia lotnicze. 
O zgrozo, niech, że się ten tydzień kończy!!!

Mamy niedzielę!!!
Nowy tydzień.
Zaczynam nowe życie. Śmierć dała nogę...
FARCIARA ze mnie:)
i zapraszam, bo zamiast tych sms - ów tutaj rodzi się książka:)

http://goodmorning73.blogspot.com/